پهنه بندی خطر حرکت های توده ای با استفاده از روش مؤسسه راه ژاپن در مسیر جاده چندار- شهرک طالقان و ارزیابی آن

یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی که راههای ارتباطی را در مناطق کوهستانی تهدید می کند ناپایداری دامنه ای است. این پدیده در زمان احداث جاده ها به واسطه بر هم زدن تعادل دامنه ها فراوانی بیشتری را نشان می دهد. با توجه به اهمیت حرکت های توده ای و خسارات ناشی از آن لازم است اقداماتی در جهت کنترل این بلای طبیعی به عمل آید. مشخص کردن مناطق خطرناک و مستعد حرکت های توده ای اهمیت خاصی دارد زیرا درجه اهمیت در اولویت بندی پیشگیری و مبارزه، در مناطق مختلف مشخص می گردد. بدین منظور در تحقیق حاضر مدل پهنه بندی خطر حرکت های توده ای در مسیرجاده چندار- شهرک طالقان با استفاده از روش مؤسسه راه ژاپن انجام گرفت. در این روش، پهنه بندی پایداری شیب در طول جاده ها، بر اساس امتیازدهی به 12 عامل مؤثر در ناپایداری شیب صورت می پذیرد. در این مقاله ابتدا با توجه به شکل شیب، پولیگون هایی در اطراف جاده ی مورد مطالعه ایجاد شده و هر پولیگون را به عنوان یک واحد کاری، در نظر گرفته و پارامترهای این روش بررسی و نمره دهی گردید. نتایج نشان می دهد در جاده بدون دیواره حائل، 85/9 درصد از مسافت مسیر مورد مطالعه مستعد گسیختگی شیب، 62/13 درصد دارای احتمال گسیختگی و 5/76 درصد غیر مستعد می باشد. سپس با بررسی عکس های هوایی و ماهواره ای و کنترل های صحرایی، نقشه پراکنش حرکات توده ای در مسیر تهیه شد و نقشه پهنه بندی خطر حرکات توده ای بدست آمده با روش مؤسسه راه ژاپن با استفاده از روش جمع مطلوبیت ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که روش مؤسسه راه ژاپن روش مناسبی برای پهنه بندی خطر حرکات توده ای در مسیر جاده ی مورد مطالعه می باشد.